ПЛАТФОРМА KALEKTAR: У ЧАКАННІ «ЭФЕКТУ ДАМІНО»
Толькі праз канструяванне архіва беларускага мастацтва можна пасля прыйсці і да выканання галоўнай задумкі актывістаў KALEKTARа — стварэння музея.
БОЛЬШ ЧЫМ ВЫСТАВА
Выстава «Больш чым ЁН», якая адбылася ў межах фестывалю квір-кіно DOTYK, — больш чым проста выстава. І гэта, хутчэй, яе недахоп. Тры з паловай дні, з 26 лютага па 1 сакавіка ў Галерэі сучаснага мастацтва «Ў» праходзіла выстава з задзірлівай назвай «Больш чым ЁН», прысвечаная маскуліннасці і перфарматыўнасці гендару. Выстава мелася быць адным са складнікаў другога этапу першага беларускага квір-кінафестывалю DOTYK і працавала ў якасці фону для праграмы дакументальных фільмаў і прэзентацыі […]
АДАМ ГЛОБУС: КВАТЭРНІК, ЦЭНЗУРА, АЛЬТЭРНАТЫЎНЫ СВЕТАГЛЯД
22 красавіка 2015 у Галерэі сучаснага мастацтва «Ў» адкрываецца выстава «Мінск. Нонканфармізм 1980-х», прысвечаная эпосе рэвалюцыйнай і вызначальнай не толькі для беларускага мастацтва. Першыя свабодныя выставы, непадцэнзурныя выданні, акцыі ды перформансы – мастакам прыходзілася адстойваць ледзь не кожны сантыметр сваёй свабоды. Пра незалежныя аўкцыёны, выставу «1+1+1+1+1=6», якая павінна была перакуліць свет, але была забароненая, пра каштоўнасць альтэрнатыўных светаглядаў расказвае […]
НЕ ЛЕГІТЫМАЦЫЯ, АЛЕ – ІМІТАЦЫЯ
Што адбываецца з сучасным мастацтвам у Беларусі: яно выкарыстоўвае партызанскія тактыкі ці каланізуецца, пераўтвараючыся ў мясцовы «мэйнстрым»?
АРХІЎ СВЕДКІ ВАЙНЫ
Праект «Архіў сведкі вайны» з’явіўся як адказ на глабальную тэндэнцыю звяртацца да гісторыі, рэінвентарызацыі памяці падзей мінулага стагоддзя, насычанага войнамі, катастрофамі і канфліктамі. Наведнікі падчас азнаямлення з фатаграфічнымі і гістарычнымі архівамі Першай сусветнай вайны (Вялікай вайны) становяцца ўдзельнікамі размовы пра трагедыі – мінулыя і сённяшнія. Яны фармулююць сваё стаўленне, сваю інтэрпрэтацыю і ацэнку падзей – як стогадовай даўніны, так і таго, што адбываецца ў іх час
МАКСІМ ТЫМІНЬКО: ПЕРАТВАРЭННЕ Ў ВІЗУАЛЬНЫ ПАР
Беларускі мастак Максім Тымінько з’ехаў з краіны ў сярэдзіне 1990-х. У 2005 годзе ён скончыў Акадэмію медыямастацтваў у Кёльне (Германія) і з тых часоў жыве за мяжой. Цяпер яго можна знайсці ў Кёльне і Амстэрдаме: жыць паміж некалькімі гарадамі — нармальная практыка для сучаснага заходнееўрапейскага мастака. Тым не менш, калі Максіма клічуць у Беларусь, ён пагаджаецца – нават нягледзячы на адсутнасць умоваў
НЕ ТОЕ, ЧАГО МЫ ЧАКАЛІ АД ТЭАТРА З БЕЛАРУСІ
Многія замежнікі мяркуюць, што беларускія творцы занятыя выключна палітыкай, што яны часта ўключаюць палітычны дыскурс у творы, прысвечаныя даследаванню зусім іншых пытанняў і метафар. Я паразмаўляў з чальцамі незалежнай беларускай тэатральнай трупы KorniagTHEATRE, што імкнецца ставіць на сцэне спектаклі, у якіх не будзе нічога агульнага з палітыкай. Чаму ж тады прысвечаныя яе пастаноўкі?
СУБВЕРСІЎНЫЯ ПРАКТЫКІ СУЧАСНАГА МАСТАЦТВА Ў БЕЛАРУСІ
Каб процістаяць дамінаванню ідэалогіі ў грамадскай свядомасці, усё часцей у беларускай незалежнай супольнасці артыкулюецца думка пра неабходнасць публічнае платформы, дзе былі б мажлівыя аганістычная канкурэнцыя разнастайных дыскурсаў, іх суперніцтва і ў выніку гэтага генерацыя новых сэнсаў. Адною з гэткіх пляцовак і становіцца сучаснае мастацтва
СВАБОДЫ І МІФЫ «БЕЛАРУСКАГА КЛІМАТУ»
«Навошта людзі прыдумляюць міфы? Ды людзі не існуюць у рэальнасці ў прынцыпе!» – робіць выснову Філіп Чмыр, паглядаючы на мяне праз столік шумнага кафэ. Побач з ім – Ігар Корзун, які ўжо больш за гадзіну пляце бясконца заблытаную і супярэчлівую гісторыю ўзлёту і растварэння арт-групы «Беларускі клімат». Сёння пра дзейнасць гэтай «унікальнай сінтэтычнай з’явы ў культуры горада» – згодна з беларускай нацыянальнай традыцыяй «абнулення» – застаецца больш пытанняў, чымсьці дакладных фактаў
ЖАННА ГЛАДКО: ПРАВА НА «УЛАСНАЕ ЦЕЛА»
Ідэнтычнасць і яе шматлікія праявы сталіся аб’ектам пільнай увагі куратараў і ўдзельнікаў арт-праекта «XXY», які адкрыўся на пачатку верасня 2014 года ў менскай галерэі «Ў». Ужо не ў першы раз у сценах гэтай галерэі экспануюцца працы сучаснай беларускай мастачкі Жанны Гладко
#СЕКС #ГЕНДЭР #АРТ: «МАЁ ПОРНА — МАЁ ПРАВА»
Дыскусія «#Секс#Гендэр#Арт на постсавецкай прасторы» адбылася 14 верасня 2014 у межах арт-праекта «XXY». Удзельнікі: Анатоль Бялоў, мастак, музыка (UA), Жанна Гладко, мастачка (BY), Міхаіл Гулін, мастак, перформер, куратар (BY), Сяргей Шабохін, мастак, куратар, заснавальнік і галоўны рэдактар ArtAktivist.org (BY)
МАРЫНА НАПРУШКІНА: МЫ НЕ ВЕДАЕМ АДНО ПРА АДНАГО
Мала хто ведае, што год таму Марына Напрушкина, беларуская мастачка, якая жыве і працуе ў Берліне, выступіла ініцыятарам кампаніі Neue Nachbarschaft // Moabit (Новае суседства // Моабіт, якая на грамадскіх пачатках працуе з бежанцамі і абараняе іх правы.
Пра гісторыю ініцыятывы, яе дзейнасць, вынікі і перспектывы распавядае МАРЫНА НАПРУШКІНА.
MANIFESTA10: НАСАМРЭЧ КАЛАНІЗУЮЦЬ ІХ
28 чэрвеня ў Санкт-Пецярбургу адкрылася біенале Manifesta10, якую называюць самай маштабнай і самай супярэчлівай арт-падзеяй года. Пра свае ўражанні ад біенале, стратэгіі (ня)удзелу (ці можам мы ў Беларусі выкарыстоўваць такія тактыкі?), а таксама пра тое, чаму Беларусі няма на Manifest’е, разважаюць Таня Арцімовіч (крытык, рэдактарка медыяпраекта «pARTisan»), Аляксей Барысёнак (крытык, рэдактар «ArtAktivist»), Вольга Шпарага (філосаф, рэдактарка «Новай Еўропы»)
ПАМЯЦЬ, ЯКОЙ БРАКУЕ ПРАСТОРЫ
Спектакль «Чарнобыль» незалежнай тэатральнай групы «Крылы халопа» з Брэста створаны на падставе дзвюх экспедыцый у беларускую частку зоны адсялення і Палескі радыяцыйна-экалагічны запаведнік, інтэрв’ю з людзьмі, якіх эвакуявалі па аварыі ў Чарнобылі, дакументаў, звязаных з наступствамі катастрофы, і матэрыялаў форумаў, прысвечаных будаўніцтву АЭС у Астраўцы. Нарэшце яго змагла пабачыць і беларуская публіка
ПРЭМІЯ ГЕДРОЙЦА ВА ЎМОВАХ МАНАПАЛІЗАВАНАЙ ПРАСТОРЫ
8 ліпеня ў Кнігарні «логвінаЎ» адбылася дыскусія «Прэмія Гедройца: ці ёсць стратэгія?». Ці атрымалася за гады існавання прэміі павялічыць прысутнасць белліту на кніжным рынку? Чаму ўсё ж найбуйнейшая літаратурная прэмія прайшла па-за ўвагаю масавых мэдыяў і не атрымала розгаласу? Ці можна назваць прычынаю такой няўвагі толькі тыя ўмовы, у якіх існуе незалежная літаратура?
СЯРГЕЙ ГУДЗІЛІН: БЕЛАРУСЬ — ГЭТА МУЛЬТЫКУЛЬТУРНЫ ХАОС
У ліку пераможцаў «BelarusPressPhoto» ужо не першы год — Сяргей Гудзілін, фатограф «першай беларускай газеты», чалавек, які шчыра любіць сваю прафесію і які працягвае дакументаваць нашу штодзённасць, задаючы самому сабе і гледачам пытанні, што тычацца вельмі далікатнай, але неабходнай тэмы — самаідэнтыфікацыі беларускай нацыі
REPLIKA: БЕЛАРУСКАЯ АРТ-ГЕНЕРАЦЫЯ Z
Пакуль наратыў сучаснага беларускага мастацтва 1990-х і «нулявых» толькі пішацца — вяртаюцца імёны, узгадваюцца факты і феномены, з дзяржаўнымі інстытуцыямі вядзецца барацьба супраць манапалізацыі гісторыі і сфераў уплыву, — за апошнія некалькі гадоў у Менску адбыўся шэраг выставаў-падзеяў (у межах гэтага тэксту гаворка пойдзе аб праектах, прэзентаваных на пляцоўцы Галерэі сучаснага мастацтва «Ў»), аналізуючы якія можна гаварыць пра з’яўленне творцаў новага пакалення. У чым яны падобныя? […]
ГЕНДЭР, СПОРТ І НОРМА
Тэкст лекцыі Таццяна Шчурко «Гендэр, спорт і норма», якая адбылася 27 траўня 2014 года ў межах выстаўна-дыскусійнага праекта «OFFSIDE»: «Нягледзячы на тое, што жанчыны атрымалі доступ да спорту і быццам бы ёсць ілюзія роўнасці магчымасцяў, па сутнасці ўсе гэтыя практыкі, якія ёсць у спорце: рэпрэзентацыя, тэсты, трэніроўкі, выказванні трэнераў, ружовая форма – уся гэтая разнастайнасць розных практык закліканая падкрэсліваць гэтую гендарную дыхатамію. Таму важнай ёсць крытыка самога спорту, які ўяўляецца як мужчынская справа і грунтуецца на дакладных нормах»
ШТО АТРЫМАЛІ: РЭПРЭСІЎНЫ МЕХАНІЗМ ЦІ СВАБОДУ?
Дыскусія «Спорт і “цела” горада» адбылася 22 траўня 2014 у межах выстаўна-дыскусійнага праекта «OFFSIDE». Якія змены адбыліся з «целам» горада, у якіх асноўных напрамках? Якія станоўчыя і адмоўныя моманты можна адзначыць? Якія прыклады суседніх краін можна прывесці для параўнання? Якую будучыню можна прагназаваць Мінску пасля правядзення Чэмпіянату?
ПРАЗ ОПТЫКУ МЕГАПАДЗЕЙ – ЧАСАМ ДАВОЛІ СУМНА І СТРАШНА
Тэкст лекцыі Бэна Коўпа (Англія) і Міёдрага Куча (Сербія) «Спартыўная мегападзея і ўрбанічная прастора», якая адбылася 9 траўня 2014 года ў межах выстаўна-дыскусійнага праекта «OFFSIDE». Мова арыгінала – англійская. Друкуецца ў скароце