З нагоды Года Тэатра ў Польшчы і адмыслова да Тыдня польскага тэатра ў Мінску выйшаў адбысловы нумар Альманаха «pARTisan», прысвечаны альтэрнатыўнаму польскаму тэатру. 

Нумар падрыхтавы сумесна з Stowarzyszenie Młodych Twórców — «Ku Teatrowi» (Познань).

«Тэатар ніколі ня быў па-за грамадзтвам, ён грамадзкі паводле самой сваёй натуры. Тэатар нараджаецца з канфлікту, трагедыі, але й драмы. Актор не існуе бязь іншага актора, бяз «трэцяга вока» — рэжысэра або кіраўніка, без гледача. Найвялікшыя тэатральныя зьявы ў гісторыі эўрапейскай культуры ўтвараліся з тых яе плыняў, якія мы сёньня можам назваць альтэрнатыўнымі.

Тэатар нараджаўся на пэрыфэрыі афіцыйных дзеяў і гісторыі, на якія звычайныя людзі ня мелі ўплыву. Ён выконваў розныя грамадзкія й культуратворчыя ролі.

Самыя цікавыя — культуратворчыя, бо ў зацішку гістарычных падзеяў людзі тэатру выпраўляліся на пошукі Сьвятога Граалю, разбураючы стэрэатыпы й табу. І ладзілі захапляльныя экспэрымэнты, але… дзеля чаго? У гэтым выпуску «pARTisan» мы спрабуем адказаць на пастаўленае пытаньне».

Іяланта Кільян, галоўная рэдактарка выпуску

Змест:
Дарыюш Касінскі. Нацыянальны тэатар. Народ як тэатар
Тэатар «Рэдута». Юльюш Астэрва да грамадзкага тэатру
Кляўдыюш Сьвянціцкі. Сярэдняя Эўропа на пласьцінах памяці Тадэуша Кантара
Лешак Калянкевіч. Ежы Гратоўскі — ацаленьне праз мастацтва
Міраслаў Коцур. Антраполягі тэатру, на Мадагаскар!
Ізабэла Скажынска. Тэатральныя (р)эвалюцыі польскага альтэрнатыўнага тэатру (1956–2015)
Іяланта Кільян. Контркультура, створаная тэатрам. На прыкладзе Тэатру Восьмага Дня
Акадэмія Руху: болей за пэрформанс, іначай, чым тэатар
Яанна Кракоўска. Публічны тэатар: канфлікт і кансэнсус