COOL’OK падзеяў 2013! Самыя знакавыя і запамінальныя падзеі вуснамі «партызанскіх» культурных герояў і герояк!

− У 2013 годзе я б адзначыў актыўнасць новай «старой» выстаўнай пляцоўкі «ЦЭХ». З асноўных праектаў гэтага года добрая палова была рэалізаваная там. Што тычыцца якасці саміх выставаў, па-ранейшаму пры адсутнасці канкурэнцыі і выстаўных прастораў кожны праект становіцца ўнікальным.

− Напэўна, не сціпла, але адзначу таксама выхад альбома «1+1=1» у серыі «Калекцыя пАРТызана». Акрамя нашага з Антанінай Слабодчыкавай альбома ў гэтым годзе выйшлі яшчэ альбомы Ігара Цішына і Аляксея Жданава.

− Конкурс «На шляху да сучаснага музея» (кіроўца Ала Вайсбанд). Ён праходзіць ужо чацвёрты раз, а паколькі такая сталасць для недзяржаўных культурных ініцыятыў у нас досыць рэдкая рэч, то я б адзначыў гэта як дасягненне.

− Суд па справе аб «экстрэмізме» альбома «Belarus Press Photo 2012» і наступнае за ім пазбаўленне ліцэнзіі выдавецтва «Логвінаў».

Для мяне гэта знак таго, што грамадскія ініцыятывы па-ранейшаму не працуюць, пануюць бяспраўе, генацыд культуры і г. д. Мы жывем у краіне, дзе палітыка сама цябе знойдзе.

− Спектакль Яўгена Карняга «Латэнтныя мужчыны». Мне спадабаўся рэжысёрскі сумленны позірк. І, нягледзячы на папулярную спецыфіку абранай тэмы, адсутнічае адчуванне заляцання, падладжвання пад феміністак, адчуванне «правільнага» адказу на зададзенае пытанне.

− Майдан у Кіеве. Гэта выдатная лакмусавая паперка. У фэйсбуку ў мяне адразу з’явіліся крытычныя, скептычна настроеныя, іранічныя, разумныя «фашысты», гэткія «кухонныя» геапаліты, якія разбіраюцца ва ўсім, а таксама сябры, якія ездзяць на выходныя ў Кіеў, як на вясёлы карнавал: «заябошыць лук» (зрабіць фотаздымак) на Майдане на фоне барыкад з бел-чырвона-белым сцягам. І тыя, і іншыя — смешныя і часам брыдкія. Не ведаю, чым там усё скончыцца, на жаль, па ўсім свеце цяпер у палітыцы адныя агідныя змяняюць іншых.

Але падзеі першых дзён паказалі, што ўкраінскі народ здольны да самаарганізацыі, да аператыўнай і жорсткай рэакцыі на палітыку, што праводзіцца ў краіне.

− Ну і трохі асабістага. Я адкрыў для сябе Мішэля Уэльбэка і паглядзеў серыял «Ва ўсе цяжкія». А Папа Бо арганізаваў цудоўны фестываль «Белае люстэрка» — дзякуй яму, асабліва за тапёрскія паказы. Таксама я прачытаў урыўкі з новага рамана Артура Клінава «Шклатара», буду чытаць цалкам у наступным годзе.

COOL’OK падзей 2012 глядзі ТУТ!