Polski teatr alternatywny [2] jest wspólnotą ludzi i wartości, twórców i widzów, dzielących podobną społeczną i estetyczną wrażliwość. To o nim zwykliśmy myśleć, pisać i dyskutować w kontekście rewolucji społecznej i estetycznej, jaka dokonywała się w Polsce na przestrzeni ostatnich sześciu dziesięcioleci z kulminacją w latach 70. XX wieku. Teza o rewolucyjności teatru alternatywnego wiąże się z szerszym zagadnieniem, a mianowicie ze społeczno-kulturową funkcją tego teatru. Ta zaś jest dobrze widoczna z dwóch uzupełniających […]