Адныя літаратурныя раманы лірычныя, другія звяртаюцца да натуралізму і не грэбуюць экстрэмальнымі формамі. Кніга «Пліты і правалы» Андрэя Дзічэнкі – іншая, бо змест яе блізкі не столькі да літаратуры, колькі да музыкі радыкальнага пратэсту. Нойз, індастрыял і цёмнае электроннае гучанне, змешчанае ў прастору з неабмежаванаю колькасцю вымярэнняў і чужой беларускаму вуху іншапланетнай акустыкай. Гэты раман-з-нацяжкаю […]