СУБВЕРСІЎНЫЯ ПРАКТЫКІ СУЧАСНАГА МАСТАЦТВА Ў БЕЛАРУСІ
Каб процістаяць дамінаванню ідэалогіі ў грамадскай свядомасці, усё часцей у беларускай незалежнай супольнасці артыкулюецца думка пра неабходнасць публічнае платформы, дзе былі б мажлівыя аганістычная канкурэнцыя разнастайных дыскурсаў, іх суперніцтва і ў выніку гэтага генерацыя новых сэнсаў. Адною з гэткіх пляцовак і становіцца сучаснае мастацтва
«Зааморфныя аб’екты» Аляксея Лунёва
Аналізуючы інсталяцыю Аляксея Лунёва «Зааморфныя аб’екты», Вадзім Дабравольскі бачыць у ёй ня толькі мадэль часу, але, кантэкстуалізуючы, пазначае, якім чынам праца мастака ўрываецца ў сфэру палітычнага
Сваё сярод чужых. Чужое сярод сваіх
Праект «Яна ня можа сказаць НЕБА», падрыхтаваны Галерэяю «Ў» для кірмашу сучаснага мастацтва ARTVILNIUS’11 (13.07.2011 — 17.07.2011), стаў ляўрэатам у намінацыі «Лепшая экспазыцыя замежнае галерэі». 28 ліпеня 2011 году ён быў запрапанаваны менскай публіцы й адразу ж выклікаў бурлівую грамадзскую рэакцыю. Што ёсьць падставаю посьпеху й чаму менавіта гэты праект прыцягнуў увагу міжнароднае арт-супольнасьці?